برای ایجاد یک ترمیم مناسب، دندان های مجاور محل ایمپلنت باید ارزیابی شوند تا مشخص شود که آیا نواحی تماس نیاز به اصلاح دارند یا خیر.در برخی موارد، ممکن است برای اطمینان از تماس های گسترده و موازی، به یک روش مینا پلاستی نیاز باشد.این امکان توزیع بهتر نیروهای عملکردی در محل ایمپلنت را فراهم می کند.تماس های گسترده و موازی نیز برای اطمینان از یک مسیر روشن درج برای ترمیم و جلوگیری از تشکیل مثلث سیاه، محدود کردن نهفتگی بین نزدیکی مواد غذایی ضروری است.

برای کمک به تجسم مسیر ترسیم، می توان دندان های مجاور را با بدنه اسکن در جای خود اسکن کرد.توجه به این نکته مهم است که ویژگی «پر کردن خودکار» نباید استفاده شود، زیرا نمایش دقیقی از داده‌های از دست رفته ایجاد نمی‌کند.اگر داده ها به اشتباه گرفته می شوند، قبل از اسکن مجدد مطمئن شوید که منطقه به طور کامل تمیز و خشک شده است.پس از اسکن، نواحی تماس را در هر دو حالت رنگی و مدل یا سنگی ارزیابی کنید، مطمئن شوید که مخاطبین کاملاً گرفته شده و صاف و عاری از هرگونه پراکندگی داده هستند.زمانی را برای بررسی اسکن‌های پس از فرآیند صرف کنید تا مطمئن شوید که بدنه اسکن و مخاطبین مجاور به طور دقیق ثبت شده‌اند.در صورت مشاهده هرگونه تحریف، مهم است که قبل از فرستادن بیمار به خانه، دوباره آن بخش ها را اسکن کنید.